اصطلاح بازمنبع در مفاهيم متنوعي كاربرد دارد. اما بيشتر در مورد برنامه هايي كه كد‌هاي منبع آنها به صورت آزاد در اختيار همگان قرار داشته باشد، به كار مي‌رود. همچنين اين اصطلاح به عنوان يك فرهنگ در مقابل روال محدود كردن دسترسي به كدهاي منبع نيز به شمار مي‌رود. مزاياي زياد برنامه‌هاي بازمنبع از جمله قابليت اعمال تغييرات دلخواه و امنيت بالاتر برخي از كشورها را بر آن داشته است كه براي گسترش استفاده از نرم‌افزارهاي بازمنبع قوانين و طرح‌هايي به تصويب برسانند. طرح فارسي‌لينوكس در كشور ايران نيز در اين راستا در حال پيگيري است.